Wanneer ik kijk naar mijn kinderen, zie ik dat ze steeds weer veranderen. Net wanneer ik denk ze helemaal door te hebben veranderen ze weer. Er zijn kleine stukjes die bij elke wisseling blijven. Elke nieuwe fase is een moment van afscheid van hoe ze waren en een begroeting van hoe ze nu zijn.


Voor ons is het een kleine traditie om wat vragen te stellen op de verjaardagen van onze kinderen. De antwoorden houden we bij. Dit geeft een leuk beeld over de wisseling in hun zienswijze op de wereld, maar ook over de groei in wie ze zijn. Een van de vragen is: 'Wat wil je later worden?'. Dit kun je op meerdere manieren opvatten, maar doorgaans krijgen we beroepen te horen. Mijn oudste dochter wilde toen ze 4 jaar was graag een knutselprinses worden. Vorig jaar wilde ze graag bij de politie. De antwoorden op deze vraag tonen ons waar ze mee bezig zijn. Waar zij met 4 jaar nog bezig was met een wereld vol fantasie, is ze nu meer bewust van de realiteit.


Op zoek naar jezelf
Ik heb het voorrecht mijn kinderen te mogen zien groeien en ontwikkelen. Een weg die ik zelf ook heb moeten gaan. Een weg waar ik lang niet elke stap meer van weet. Een weg die voor mij vele hobbels en bochten heeft gekend. Het eindstation was niet wat ik mij had voorgenomen, maar ik ben blij dat ik er ben. Waar ik heel bewust bezig ben met de weg die mijn kinderen bewandelen, had ik zelf geen ouders die mij hierin richting wezen. In een wereld waarin identiteit iets fluïde is, is het een heuse zoektocht om je identiteit te vinden. Een wereld die je leert om "op zoek te gaan naar jezelf". Waar reizen naar verre landen wordt aangeprijsd als dé oplossing voor je vragen over jezelf en jouw doel in het leven. Maar wat als het antwoord niet in jezelf zit?


Wegwijzer
Ik heb mogen ervaren dat die zoektocht naar jezelf nergens toe leidt. Nou ja, het leidt naar meer vragen, niet naar duidelijkheid. Op den duur was ik de weg dan ook kwijtgeraakt. Ik had behoefte aan iemand die mij de weg zou wijzen. Iemand die mij zou vertellen wie ik nu moest zijn en wat nu helemaal de bedoeling was. En dat was het moment dat ik mijn wegwijzer vond in een dik boek. Een boek waarvan ik mij had voorgenomen het nooit te lezen, maar het bevatte alle antwoorden op mijn vragen. Dat boek is natuurlijk de Bijbel.


Alles is anders
Initieel dacht ik minder van mezelf toen ik de Bijbel voor het eerst las. Ik herkende mezelf in de koppigheid en het egoïsme van diverse personen. Ik bedacht mij dat God zo nooit van mij zou kunnen houden. Maar de oplossing was daar, na de zelfveroordeling. Mijn identiteit doet er niet toe. Het is door Jezus Christus dat ik mijzelf Gods geliefde kind mag noemen. Het is Zijn identiteit die ertoe doet en mij mag vormen. De focus is niet ik, maar Hij! En deze waarheid mag ik nu mijn kinderen meegeven. Dit verandert geheel hoe ik hen richting geef in de ontwikkeling. In plaats van naar binnen te keren, mogen we onze blikken naar boven richten.


Gered, geliefd, uitverkoren
Door het offer van Jezus Christus aan het kruis, en Zijn opstanding uit de dood, zijn zij die in Hem geloven gered. Hallelujah! Jezus zegt in de gelijkenis van de Wijnstok (Johannes 15), dat Hij in ons is, wanneer wij in Hem zijn. Zoals zo mooi gezegd in Galaten 2:20 (HSV):Ik ben met Christus gekruisigd; en niet meer ik leef, maar Christus leeft in mij; en voor zover ik nu in het vlees leef, leef ik door het geloof in de Zoon van God, Die mij heeft liefgehad en Zichzelf voor mij heeft overgegeven.

In Jezus Christus vinden wij onze redding. Wij zijn opgeroepen om in Hem te blijven. In Hem ligt onze identiteit. Wij mogen onze lusten naar de dingen van de wereld afleggen (Johannes 2:15-17). Onze taak is om meer en meer te worden zoals Jezus Christus, tot Gods glorie. Een fijn vers om te onthouden is:

Hij moet meer worden, maar ik minder.
Johannes 3:30 (HSV)


Gebed:
Hemelse Vader, help mij om stevig te staan in de identiteit van Jezus Christus. Ik sluit mijn hart af van de lusten van deze wereld, maar richt mijn blik en hart op U. In Uw armen mag ik mij geliefd en veilig voelen. U kent iedere haar op mijn hoofd. Help mij, Vader, om meer en meer op Jezus Christus te lijken. Geef dat Uw liefde zichtbaar mag zijn in mijn daden. Amen.



Geschreven door: Kristel Staring