Gen 6:5-8: De HEER zag dat alle mensen op aarde slecht waren: alles wat ze uitdachten was steeds even slecht. Hij kreeg er spijt van dat hij mensen had gemaakt en voelde zich diep gekwetst.7Ik zal de mensen die ik geschapen heb van de aarde wegvagen, dacht hij, en met de mensen ook het vee, de kruipende dieren en de vogels, want ik heb er spijt van dat ik ze heb
gemaakt. Alleen Noach vond bij de HEER genade.

Genesis lijkt me te achtervolgen de laatste tijd. Ik ben met mijn persoonlijke Bijbelstudie al een poosje bezig met Genesis, de dominee in onze gemeente preekt veel uit Genesis, de Bijbelstudie die ik volg met een groep vrouwen gaat over Genesis etc. God wil me daar iets mee zeggen.

Genesis, het boek vol met bekende verhalen toch? Verhalen die we al kennen van vroeger toen we klein waren en ze voorgelezen kregen uit de kinderbijbel. Verhalen die ik mijn kinderen ook regelmatig voorlees. En iedereen weet wel hoe de Bijbel begint toch? In het begin schiep God de hemel en de aarde.’ (Gen. 1:1) Het is een boek over geloofshelden, over kinderen van God, en over Gods plan en beloften met en voor ons. Maar het is ook een boek waarin wordt beschreven hoe het kwaad in de wereld kwam. En hoe meer ik me verdiep in Genesis, hoe meer ik me inleef in de gebeurtenissen in dat boek. Als kind neem je het verhaal als waar aan zonder daar verder al te veel over na te denken. Maar nu probeer ik me in te leven in de personen en de gebeurtenissen. Hoe was het voor Adam om helemaal alleen te zijn in het paradijs? Hoe was het voor Abel om als eerste mens in de hemel te zijn? Hoe was het voor Noach om een ark te bouwen terwijl iedereen je voor gek verklaard?

En al lezend in Genesis kom ik ook een paar heftige, confronterende teksten tegen. Waaronder de tekst die vandaag centraal staat. God zag dat alle mensen op aarde slecht waren: alles wat ze uitdachten was steeds even slecht. In de HSV staat zelfs dat álle gedachten van de mens elke dag alleen maar slecht waren. Elke dag en alléén maar slecht. En het wordt nog erger: God kreeg er spijt van dat hij de mensen gemaakt had en voelde zich diep gekwetst. Het raakt me, maakt me klein en ik voel me schuldig. Hoe ziet God jou en mij? Hoe vaak kwetsen wij God in ons dagelijks leven?

Omdat de mensen slecht zijn straft God de aarde. Hij wil de mensen en de dieren wegvagen van de aarde. God heeft verdriet over alles wat de mensen doen. Dit wil nog niet zeggen dat Hij het als een vergissing ziet in het geheel van Zijn plan. Want dan komt het kortste vers van deze tekst. Eén van weinig woorden maar een grote boodschap. Alleen Noach vond bij de Heere genade. Alleen Noach leefde nog met God. Alléén Noach. Wat moet hij zich eenzaam hebben gevoeld. Voel jij je weleens alleen in de geloof? Bevind jij je weleens in een situatie waarin jij (voor je gevoel) de enige bent die geloofd? Hoe hou je je dan staande? Hoe zou Noach dat hebben gedaan? In het Oude Testament wordt alleen over Noach en Mozes gezegd dat ze genade vonden in Gods ogen. Wat een bijzondere man moet Noach zijn geweest. Uitgelachen, voor gek verklaard, niet serieus genomen maar hij wist dat hij niet alleen was. Hij wist dat Zijn Hemelse Vader hem zag en hem niet in de steek zou laten. En hij werd een belangrijk onderdeel in Gods reddingsplan.

Dus wat er ook op je pad komt. Al lijkt het of iedereen tegen je is en niemand meer met God bezig is. Weet dat je Hemelse Vader erbij is. Denk aan Noach. Voel je verbonden met hem en vindt genade in Gods ogen. Weet dat je onderdeel bent van Gods reddingsplan!

Gebed
Heer, dank U wel dat u Noach zag. Dank U wel dat hij genade vond in Uw ogen. Heer, het spijt me zo dat ik U zo vaak te kort doe en u kwets. U kent mij als geen ander. U heeft mij gemaakt. Doet U mij Uw nabijheid ervaren op momenten dat ik dat zo nodig heb. Dank U wel dat ik onderdeel mag zijn van Uw reddingsplan. Amen.

Geschreven door Lydia Van Lingen

Lees ook: Genade en zoveel meer