Hij kwam bij ons heel gewoon. De zoon van God, als mensenzoon. Ken je dat lied? Ik stond er van de week eens echt even bij stil: wat zing ik daar eigenlijk? God, uit de hoge hemel kwam naar de aarde. Als gewoon mens. Niet in koninklijke glorie, niet met macht of pracht, maar kwetsbaar: in doeken gewikkeld, in een voerbak gelegd.  En dat raakt me, want eerlijk gezegd voelt mijn leven vaak helemaal niet hemels. Het is vol gewone dagen, vol zorgen, plannen, en momenten van pijn of twijfel. Juist daarin komt Hij. Niet alleen als Redder van de wereld, maar als Redder van mijn hart.


De geboorte in een stal

Lukas vertelt het eenvoudig, bijna achteloos: “En zij baarde haar eerstgeboren Zoon, wikkelde Hem in doeken en legde Hem in een kribbe, omdat er voor hen geen plaats was in de herberg.” (Lukas 2:7, HSV)
Geen pracht, geen paleis, geen plaats zelfs in een herberg. De geboorte van Jezus laat zien wie God écht is: een Redder die dichtbij komt. Niet hoog boven ons, maar met ons. Niet in de paleizen, maar in de chaos van de stal.
Het grootste wonder van de wereld gebeurde in het klein, in het gewone, in de geur van stro. God koos niet voor macht of status, maar voor menselijkheid. Voor nabijheid.

Misschien vind je dat net zo adembenemend als ik: dat onze Redder niet boven de wereld zweeft, maar er middenin komt. Hij werd geboren in eenvoud, in armoede, in het rommelige van het leven. Alsof God zelf wilde zeggen: Ik ben niet bang voor jullie chaos. Ik kom daar juist binnen.


Jezus komt in onze 'stallen'

Ik weet niet hoe het bij jou is, maar als ik eerlijk ben, heb ik soms het idee dat ik eerst orde moet scheppen voordat God bij mij kan zijn. We proberen trouw te geloven, maar het is vaak chaos:  drukte, zorg, verdriet, onzekerheid. En soms ook schuld of schaamte. Toch kiest Jezus ervoor om dáár geboren te worden. Niet pas als wij alles op orde hebben, maar midden in ons gewone, gebroken bestaan.

Een vrouw zei laatst tegen mij: 'Mijn leven voelt als die stal: vol rommel, stof, en onverwachte gasten. En toch..ergens weet ik: Hij is er'.

Die zin bleef hangen. Want dat is precies het hart van Kerst. De Redder komt niet in perfecte harten, maar in open plekken. Zoals C.S. Lewis schreef:  “De Zoon van God werd mens, zodat mensen zonen van God konden worden.”
Dat is genade.

Dat God niet wacht tot wij bij Hem komen, maar dat Hij naar óns toe komt.
Niet op afstand maar middenin jouw leven.


Een Redder die weet hoe het voelt

Wat een troost is dat: Jezus weet hoe het is om mens te zijn. Hij kende dorst, vermoeidheid, verdriet, verleiding. Hij huilde, Hij lachte, Hij werd verraden en verlaten. Er is niets in jouw leven wat Hij niet begrijpt.
Wanneer jij je eenzaam voelt, Hij kent dat.
Wanneer jij bang bent, Hij voelde dat.
Onze Redder is geen verre God, maar een nabije Heiland.
Hij stapt niet alleen in de geschiedenis, maar ook nu nog in jouw verhaal.
En dat verandert alles.


Het gewone wordt heilig

De afgelopen weken voelde ik me onrustig. Te veel te doen, te weinig rust in mijn hoofd.
En toen ik die woorden weer hoorde : Hij kwam bij ons, heel gewoon , werd ik stil.
Het leek alsof Jezus zei: “Ik ben er niet alleen als jij rust vindt, maar ook als alles te veel is. In jouw drukte, in jouw moeheid, ben Ik er net zo goed".

En dat is misschien wel het mooiste van het evangelie: dat God zich niet schaamt voor onze gewoonheid, maar het juist heilig maakt. Het gewone wordt bijzonder, omdat Hij er is. De stal wordt een heilige plek. Onze rommelige levens worden het decor waarin Zijn liefde en licht zichtbaar wordt. Als wij het allemaal op orde hadden, hadden we zo'n nabije Heiland ook niet nodig. Maar juist in onze kwetsbaarheid wordt Zijn grootheid zichtbaar.


God met ons

"Wees niet bevreesd, want zie, ik verkondig u grote blijdschap, die voor heel het volk wezen zal: u is heden de Zaligmaker geboren, namelijk Christus, de Heere.”  (Lukas 2:10-11, HSV).

Jezus, Immanuël, God met ons. Dat verandert hoe we naar ons leven kijken. Het betekent dat je niet alleen bent in je pijn. Dat er hoop is, zelfs als het donker is.
Dat er licht schijnt in de nacht , niet ver weg, maar hier.
Misschien voelt jouw hart dit jaar als een stal: leeg, rommelig, koud.
Maar juist daar wil Hij geboren worden. Hij zoekt geen pracht, maar een plek. Geen perfectie, maar openheid. Hij kwam, niet alleen voor de wereld, maar ook voor jou.
Niet alleen om te redden, maar om nabij te zijn.


Voor jou

Kerst is een uitnodiging voor iets wat vandaag mag gebeuren:
dat Jezus opnieuw geboren wordt, in jouw hart, jouw huis, jouw dagelijks leven.
Durf jij Hem toe te laten in jouw ‘stal’?
In dat wat nog niet af is, niet mooi, niet opgeruimd?
Want daar, juist daar, komt de Redder.


Zullen we samen dit gebed bidden?

Heere Jezus, dank U dat U niet ver bleef, maar bij ons kwam.
U kent ons leven van binnenuit , onze vreugde en verdriet, onze kracht en kwetsbaarheid. Leer mij U te herkennen in het gewone. Breng licht in mijn donker, vrede in mijn onrust. Dank U dat U mijn Redder bent , niet ver weg, maar heel dichtbij.
Amen.


Geschreven door: Martine van Dam