Intervieuw Naomi Goedhart

Dankjewel Naomi, dat je met ons samen na wilt denken over het thema de kracht van woorden!


Wil je jezelf kort aan ons voorstellen?

Zeker! Ik ben Naomi Goedhart en ik schrijf sinds Januari blogs en overdenkingen voor She Rises. In mijn dagelijks leven werk ik als communicatiemedewerker bij Mercy Ships Nederland. Ik vind het heel gaaf dat ik met mijn werk mag bijdragen aan de missie van Mercy Ships, namelijk om hoop en genezing te brengen aan de allerarmsten in Afrika. In mijn vrije tijd zet ik me ook graag in om een stukje hoop en licht uit te dragen. Dat doe ik bijvoorbeeld met het schrijven van deze blogs en overdenkingen, maar ook in de kerk als tienerleider.



Wat komt er het eerste in je op bij het thema de kracht van woorden?

Dat woorden heel veel kracht kunnen hebben, zowel in positieve als in negatieve zin. Negatieve woorden kunnen echt een stempel op je drukken en ervoor zorgen dat je negatief over jezelf gaat denken. Het kan er zelfs aan bijdragen dat het leven als een last kan voelen. Aan de andere kant kunnen positieve woorden ook echt een helend effect hebben en ervoor zorgen dat iemand tot bloei kan komen.


Wat maakt dat dit thema je zo aanspreekt?

Ik denk dat dit thema mij zo aanspreekt omdat ik beide kanten heb ervaren. Ik heb ervaren wat de kracht van negatieve woorden kunnen zijn. En dat je zelfs de overtuiging kunt krijgen dat het voor de wereld beter is als je er niet meer bent of dat het leven voor jou geen zin meer heeft.

Maar tegelijkertijd heb ik ook mogen ervaren dat positieve woorden helend kunnen zijn. Dat een klein compliment of een simpel ‘dankjewel’ er al voor kan zorgen dat je je gezien voelt. En dat dit soort woorden/ kleine bemoedigingen écht een lichtpuntje kunnen zijn op momenten dat het leven heel donker voelt.

Ik heb gemerkt dat het moeilijk kan zijn om die negatieve kracht te doorbreken. En dat het lastig kan zijn om negatieve gedachten te vervangen door positieve woorden. Dat dit een strijd is die jaren kan duren. En dat zelfs als je je identiteit in God gevonden hebt, je soms nog overvallen kan worden door negatieve gedachten. Die momenten zijn dan misschien niet meer zo heftig als voor je je identiteit in God vond, toch blijft het belangrijk om die negatieve gedachten snel te herkennen en niet binnen te laten komen.

Ik weet dat ik niet de enige ben voor wie dit soms een strijd kan zijn. En ik denk dat dit misschien wel de reden is, dat dit thema me zo aanspreekt. Ik weet wat woorden met je kunnen doen, maar ook dat die negatieve woorden niet de woorden zijn die God tot ons spreekt. Ik hoop dan ook dat de blogs en de overdenkingen bij dit thema, en misschien ook wel dit interview, andere vrouwen mag bemoedigen. Dat het ze mag aanmoedigen om te gaan ontdekken welke woorden God tot hen spreekt. En om te gaan ontdekken wat hun identiteit is in God. Want ik geloof dat als je dat gaat ontdekken, je gaat zien dat die negatieve woorden, die gedachten dat je niet goed genoeg bent, dat dat geen woorden zijn van God, maar leugens van de vijand zijn. Ik hoop dat je mag gaan zien hoe God naar je kijkt en je Zijn stem mag gaan herkennen om te horen welke woorden Hij over je uitspreekt.


Welke woorden uit Gods Woord raken/bemoedigen jou met betrekking tot dit thema?

Een Bijbeltekst die mij raakt is een tekst uit Jeremia 29. Hier schreef Jeremia een brief aan de Israëlieten die gevangen zaten in Babylon. De tekst is dan wel oorspronkelijk gericht aan de Israëlieten, toch geloof ik dat wij daar ook een stukje hoop en bemoediging uit mogen halen: “11 Ik immers, Ik ken de gedachten die Ik over u koester, spreekt de HEERE. Het zijn gedachten van vrede en niet van kwaad, namelijk om u toekomst en hoop te geven. 12 Dan zult u Mij aanroepen en heengaan, u zult tot Mij bidden en Ik zal naar u luisteren. 13 U zult Mij zoeken en vinden, wanneer u naar Mij zult vragen met heel uw hart.” (HSV)

Hiermee zegt God dat hij gedachten van hoop en van vrede over ons heeft en dat Hij ons een hoopvolle toekomst wil geven. Maar ook dat Hij ons hoort en ziet, ook al zien wij Hem soms niet. Dit is voor mij een tekst waar ik veel aan heb gehad.

Een andere tekst die mij nu te binnen schiet is het verhaal van de Herder en de schaapskooi. Daar heb ik deze blog over geschreven.  Om te ontdekken hoe God naar je kijkt en je identiteit in Hem te ontdekken is het belangrijk dat je Zijn stem leert herkennen.


Op 19 April 2025 (dit jaar) kwam je in de publiciteit met een brief die je schreef aan jouw pesters. Heel bijzonder! Hoe kwam je ertoe om die brief te schrijven?  En wat wilde je ermee bereiken?

Ik kreeg de brief eigenlijk vrij spontaan in mijn gedachten, ik heb die toen opgeschreven in mijn notities. Ik zag toen dat het over een aantal weken ‘de dag tegen pesten’ zou zijn en besloot toen om hem te bewaren en rond die tijd op LinkedIn te plaatsen.

De brief ontstond eigenlijk uit een soort nieuwsgierigheid. Ik was benieuwd naar de motivatie van de pester(s) en of ze het zich nog zou(den) kunnen herinneren. En hoe zij nu op de situatie(s) terugkijken. In mijn brief haalde ik een voorbeeld aan, namelijk iets dat een van de pesters tegen me zei: ‘Waarom spring je niet voor de trein? Dan is iedereen tenminste van je af.’ En dat ze vervolgens eraan toevoegde dat ‘het voor de hele wereld beter was dat ik zou verdwijnen’. Ik vroeg me af of ze zich nog kon herinneren dat ze dit gezegd had. En hoe ze er nu op zou terugkijken. Hoe ze gereageerd zou hebben als ik toen wel naar haar had geluisterd en uit het leven zou zijn gestapt. Of ze dan trots was geweest als ik dat had gedaan, of dat ze achteraf toch misschien blij is dat ik niet naar haar geluisterd heb.

Een aantal dagen voor ik gepland had om de brief te plaatsen, zag ik in het nieuws voorbijkomen dat er een meisje, Nina, uit het leven was gestapt. En dat dit vermoedelijk kwam door pesterijen. Ik merkte dat ik door het bericht werd geraakt. Maar ik zag ook hoe er met boosheid op het bericht werd gereageerd en er zelfs mogelijke daders werden aangewezen en werden bedreigd. Voordat ik dit bericht zag, twijfelde ik of ik de brief moest plaatsen. Ik vroeg me af of mensen er wel op zaten te wachten. Maar na dit nieuwsbericht was mijn twijfel weg, dit was de bevestiging dat het helaas nog steeds nodig is om aandacht te vragen voor dit onderwerp.

En het moedigde me ook aan om mijn brief te delen omdat ik eigenlijk ook een soort tegengeluid wilde delen. Niet een geluid van haat en boosheid, maar een boodschap van vergeving en een manier om mensen op een liefdevolle manier bewust te maken van de kracht van woorden (en gedrag). Niet om met het vingertje te wijzen naar daders, maar wel in de hoop om bewustzijn te creëren.

Ik hoopte dat ik misschien een paar mensen aan het denken zou zetten. Dat ik ze aan het denken zou zetten om anders met anderen om te gaan. En om andere slachtoffers aan te moedigen om niet boos te blijven, maar proberen te vergeven. Ik had wel bedacht dat er een kans bestond dat ik er veel reacties op zou krijgen, maar dat het zo groot zou worden opgepakt had ik niet verwacht. Toen de krant me vroeg om een interview vond ik dat wel spannend, maar ik voelde ook meteen dat dit een kans was om mijn getuigenis te delen en zo op een positieve manier aandacht te geven aan dit onderwerp.


Hoe belangrijk is het voor jou (geweest) om Gods waarheid te zetten tegenover de leugens die anderen over jou hebben verteld?

Heel belangrijk. Ik heb namelijk gemerkt dat wanneer je in die leugens en bitterheid blijft hangen, je eigenlijk slachtoffer blijft. Dat klinkt misschien hard wat ik zeg, maar ik merkte dat wanneer ik vasthield aan die leugens, ik in het negatieve bleef en ik dus eigenlijk slachtoffer bleef van de situatie. Maar wanneer je Gods waarheid gaat ontdekken, dan ontdek je dat het leven veel lichter is. Ze zeggen weleens ‘je weet pas wat je mist als het er niet meer is’. Ik geloof dat dat in mijn geval andersom is. Pas toen ik naar Gods waarheid kon gaan leven en in Zijn licht kon gaan leven, zag ik hoe donker en leeg mijn leven eigenlijk was. Het kan soms spannend voelen om je ‘oude ik’ met leugens los te laten. Het kan namelijk ook heel vertrouwd voelen om in het negatieve te blijven hangen, en heel spannend zijn om dat los te laten en in te wisselen voor iets onbekends. Maar het heeft mijn leven echt 180 graden gedraaid, in positieve zin dus.



Hoe zet jij de kracht van woorden op een positieve manier in, in jouw leven?

Ik probeer me bewust te zijn van wat ik tegen mensen zeg en in wat ik doe. Ik hoop daarin dat ik Gods licht mag uitstralen naar de mensen om me heen. Maar ik probeer het ook te doen door het (vrijwilligers)werk wat ik doe, zoals het schrijven van deze blogs en overdenkingen.



Welke woorden (Uit de Bijbel) zou jij graag mee willen geven aan onze luisteraars/lezers?

De Bijbeltekst die nu spontaan in mij opkomt is Jesaja 61: 1-4. In deze tekst beschrijft Jesaja Jezus en moedigt hij ons aan om anderen te bemoedigen en om je te laten bemoedigen door Gods woorden. Om ‘de gebrokenen van hart’ te verbinden, om vrijlating uit te spreken over de gevangenen, om sierraden te dragen in plaats van as en vreugdeolie in plaats van rouw.



Wat zou je vanuit jezelf graag nog willen zeggen tegen de lezers?

Ik wil je echt aanmoedigen om op zoek te gaan naar de woorden die God over jou wil spreken. En mocht je merken dat negatieve woorden nog veel invloed op je (identiteit) hebben, ga dan opzoek naar Gods waarheid. Zoek hier eventueel hulp bij van iemand die je vertrouwd en die bekend is met Gods woord. Probeer dit vast te leggen door de woorden hardop uit te spreken, door te tekenen of door de negatieve woorden op te schrijven en daar (positieve) Bijbelteksten tegenover te zetten. Kies een manier die bij jou past, maar zorg dat je deze woorden bewaart op een plek waar je ze vaak ziet. Zodat je iedere keer als je ze ziet herinnerd wordt aan Gods woorden.  


Dankjewel Naomi, dat je jouw ervaringen en inzichten met ons wilde delen!