Wat zijn er tegenwoordig veel mensen aan het rennen. Van afspraak naar afspraak, van to-do list naar deadline. We rennen voor onze familie, baan en vrienden. We rennen zelfs voor God. We zoeken naar succes, controle, beleving en zingeving. In ons hoofd klinken continu gedachten die zeggen: ‘Ik moet meer bewegen, meer Bijbellezen en meer betekenen voor de kerk’. Onze benen bewegen snel en ons hoofd nog sneller. Gedreven door haast - alsof de tijd een jager is. Alsof traagheid een zonde is. Totdat we struikelen.


Wandelen met God


Het klinkt eenvoudig, bijna kinderlijk. Als iets dat je op een zondagmiddag doet in een schaduwrijk park of op een zonovergoten strand, hand in hand met de Vader. Maar wat als wandelen met God geen activiteit is, maar een levenshouding? Een dagelijkse uitnodiging om te vertragen in een wereld die versnelt. ‘Niet de tijd vliegt, maar wij vliegen’, zei een dominee eens. Gods tempo is geen sprint. Hij is geen trainer die naast je rent met een stopwatch in zijn handen. Hij is jouw Schepper Die ernaar verlangt om wandelend nabij te zijn. Stap voor stap, adem na adem.


‘Ik zal in uw midden wandelen. Ik zal u tot een God zijn en u zult Mij tot een volk zijn’. (Leviticus 26:12 HSV)


De kunst van het vertragen

Daar in de ochtendzon, met een kop warme thee of koffie in je hand, spreekt God. Hij ziet jouw overvolle hoofd. En terwijl je omhoog kijkt, voel je: ik ben moe. Niet alleen in mijn lichaam, maar tot in mijn ziel. Weet: daar op die plek, juist dáár is God. Met een zachte stem fluistert Hij tot jou: ‘Wandel met Mij.’ Het is onmogelijk om met Hem te wandelen als je door het leven aan het rennen bent. Wandelen vereist aanwezigheid, aandacht en afstemming. Het is nodig dat je de wereld even laat razen en je voeten op Zijn tempo afstemt. In Psalm 23 leidt God ons naar groene weiden en stille wateren. Niet naar snelwegen en overvolle agenda’s. Het is tijd dat we ons afvragen: ‘Ben ik nog beschikbaar om Zijn stem te horen?’ Wanneer je wandelt, zie je namelijk dingen die je tijdens het rennen mist. Zoals de bloemen in de berm, de zon die langzaam ondergaat. Of de kleine tekenen van Gods trouw – een glimlach, een open deur, een vers in de Bijbel dat precies op het juiste moment binnenkomt. God openbaart zich in het gewone. In het alledaagse. Maar we missen Hem, omdat we onderweg zijn naar wat wij denken dat belangrijker is. Terwijl Hij er al is – in het hier en nu. In de stilte. In de stap die je vandaag mag zetten.

‘En zij hoorden de stem van de Heere God, Die in de hof wandelde, bij de wind in de namiddag.‘ (Genesis 3:8 HSV)


Slechts één ding is nodig

Herinner je je het verhaal van Martha en Maria? Martha was druk. Ze rende – letterlijk en figuurlijk. Alles moest perfect zijn voor Jezus. Terwijl Maria rustte. Aan Zijn voeten. 
Jezus zei niet: ‘Goed bezig Martha, jij bent tenminste productief.’ Nee, Hij zei: ‘Maria, jij hebt het beste deel gekozen.’ Hieruit blijkt dat ons handelen een keuze is. Het gaat Jezus niet om het drukste deel, of het luidste. Maar om het beste deel. Het stilste. Het traagste.

‘Jezus antwoordde en zei tegen haar: Martha, Martha, u bent bezorgd en maakt u druk over veel dingen. Slechts één ding is nodig. Maria heeft het goede deel uitgekozen, dat niet van haar zal worden afgenomen.’ (Lukas 10:41-42 HSV)


Een nieuw tempo

Wandelen met God betekent ook dat je vertrouwen hebt dat Zijn tempo oké is. Dat als jij vandaag één stap zet, dat dat voldoende is. Dat jouw waarde niet afhankelijk is van hoe hard je rent, maar van met Wie je loopt. Soms wandelen we met tranen en vragen. Op blote voeten door dorre woestijnen. Misschien is het tijd voor jou om stil te staan. Even niets moeten, zodat je hart kan bijkomen van het rennen. Vandaag zegt de Vader tegen jou:

‘Mijn lieve dochter, ik zie je.

In je zoeken, in je streven, in je stilte.

Ik ben de God van nabij (Jer. 23:23).

Je hoeft niet te zwoegen om Mijn genade te verdienen.

Mijn liefde rust al op jouw hart.

Wandel zachtjes aan Mijn zijde.

In Mijn Koninkrijk kent de tijd geen haast.’


Aan de slag

Leg je lijstjes maar neer. Zet je telefoon even uit. Ga naar buiten, trek het bos in. Voel de wind, en fluister: ‘Vader, ik wil met U wandelen.’ Zet maar een stap, en nog één. Dan zal je merken: Hij wandelt al die tijd naast je.

Waar ben jij voor aan het rennen? Welke stap kun jij vandaag zetten om met God te wandelen en aan Zijn voeten te rusten?

‘Be still and know that He is God

Rest quietly

Rest is His loving arms for

He is watching over you

Ever faithful, ever true

So be still my soul.’


Bron: Be still and know, Scripture Lullabies



Geschreven door Marline Boom