Herken jij dit ook? Je kinderen zijn aan het mopperen en sputteren, omdat iets niet  lukt. Opeens hoor je de roep: ‘Mama, kun je mij helpen?’ Of misschien niet eens zo  netjes in de vorm van een vraag maar met ‘Mahammmm……het lukt  niet…..#%&*@……’ Zodra jij onderweg bent en wat dichter in de buurt komt, hoor je :  ‘Laat maar, het lukt al’. Ik vind dat altijd zo verwonderlijk. Het gebeurt zo vaak hier  in huis. Mijn aanwezigheid alleen al lost een heleboel dingen op bij mijn kinderen.  

Is het zo ook niet bij ons als volwassenen? We sputteren, we proberen, we struikelen, we staan weer  op, we struikelen weer. Tot het moment waarop we het uitroepen naar God: “HEER, HELPT U  MIJ?!’. Zodra we ontdekken dat we het niet zonder zijn aanwezigheid kunnen en Hem vragen ons  bij te staan, dan lijken dingen ineens veel beter te lukken.  


Je hoeft het niet alleen te doen  

Het mooie is, we hoeven het niet zelf te doen. Hij is er altijd bij. Als we onze zorgen direct in Zijn  handen leggen, hoeven we niet te sputteren en te zuchten en steunen. O ja, we zullen best nog  wel eens struikelen of hard moeten werken, daar groeien we alleen maar van. Net zoals we onze  kinderen ook verantwoordelijkheid en zelfstandigheid willen leren en dat voor hen met veel  oefening en doorzetten gepaard gaat,  zo zal God ons ook de ruimte geven om zelf aan de slag te gaan.  Maar hij laat ons niet aan ons lot over. Hij is er bij. Hij zegt: ‘Ik ga met je mee!’

"Wees niet bang want ik ben bij je, vrees niet want ik ben je God. Ik zal je sterken, Ik zal je helpen,  je steunen met mijn onoverwinnelijke rechterhand. […] Want ik de HEER, je God, Ik neem je bij je  rechterhand en zeg je: Wees niet bang, Ik zal je helpen."( Jesaja 41:10 en 13 NBV21 )

Wat een bemoedigende en geruststellende woorden zijn dit. We lezen er keer op  keer over in de Bijbel. Vooral bij Mozes lees je veel over hoe God steeds opnieuw wil laten merken  dat Hij erbij is.  


Ik ben
 
God noemt zichzelf ‘Ik ben’. God biedt Zijn hulp aan nadat Mozes heel wat gestameld en gesputterd heeft over hoe moeilijk en lastig hij het vindt. In Exodus  33 vraagt God aan Mozes, nadat Mozes voor de zoveelste keer liet merken dat hij het spannend vindt wat hij moet gaan doen:  

"Moet ik dan zelf meegaan om je gerust te stellen?" (Exodus 33:14 NBV21 )  


Een intieme, vertrouwelijke relatie  

Dat vind ik toch zo fantastisch om te lezen. Die menselijke kant van God die zich zo in kan leven  en weet hoe zwak wij als mensen zijn. Hij is er, was er en zal er altijd zijn. In die wetenschap kun je  heel veel aan! Dan sta je er niet alleen voor, maar ontvang je kracht om door te zetten. Over Mozes

wordt gezegd dat de Heer persoonlijk met Hem sprak;  zoals iemand spreekt met een vriend  (Exodus 33:11 NBV21 ). Een intieme, vertrouwelijke relatie!  

Om weer even terug te gaan naar het voorbeeld van kinderen en hun ouders: Kinderen vinden  sommige situaties spannend. Alleen durven ze dan niet alles. Maar als je als ouder zegt: ‘ Ik ga wel  met je mee’ , dan wordt het al een stuk minder spannend. Je kind wordt gerustgesteld. Het durft iets  dan ineens wel zelf. Zo is het ook met God. Weet dat Hij bij je is en je steunt, wat er ook op je pad  komt.  

Ik bemoedig je graag met de woorden die Mozes zelf uitsprak, nadat hij veel ervaring had opgedaan:  

"De HEER zelf gaat voor je uit, Hij zal je bijstaan en geen moment van je zijde wijken. Wees niet  bang en laat je door niets ontmoedigen."(Deuteronomium 31:8 NBV21 )  



Geschreven door Corrie van Zwol