Herken je dat, dat je letterlijk of figuurlijk in een storm terechtkomt en je roept: “Heer waar bent U?” Dat je in zwaar weer terechtkomt en je dan een soort onzekerheid of angst naar boven voelt komen: ‘Waar is God?’. En heeft Hij wel door dat we in een storm zitten?

 
Dat moeten de discipelen in het verhaal in Markus 4:35-41 ook gedacht hebben toen ze letterlijk in een storm terechtkwamen.

Zelf heb ik een paar jaar geleden wel eens een moment gehad dat ik door een lastige periode ging. Precies op het moment dat ik dacht ‘Heer waar bent U?’ hoorde ik het lied “Onzichtbare armen” van Lev op Spotify voorbijkomen. De zin ‘Het houvast wat je zoekt, heeft je vast’ raakte me. Het voelde alsof God door die woorden tot me sprak. Dat Hij zei: ‘Ik ben er, Ik zie je en Ik houd jou vast’. Het veranderde niet de situatie, maar stilde wel mijn onrust. Want ik wist ‘God is erbij en Hij houdt mij vast’.
 
De storm op het meer

Jezus en Zijn discipelen stappen in een boot en varen over het Meer van Galilea. Dat meer stond bekend om zijn plotselinge, heftige stormen. Door de ligging, laag in een dal, omringd door bergen, konden windvlagen in korte tijd hoge golven veroorzaken. Voor sommige discipelen, die ervaren vissers waren, was dat niets nieuws. Zij kenden dit water, wisten hoe het was om te varen in de nacht. Maar deze storm was anders. Dit keer was hun ervaring niet genoeg.

“En er kwam een harde stormwind op, en de golven sloegen over in het schip, zodat het schip al vol liep. En zij wekten Hem en zeiden tegen Hem: Meester, bekommert U Zich er niet om dat wij vergaan?” (Marcus 4:37–38, HSV)
 
Wat een herkenbare vraag. ‘Heer, ziet U niet wat er gebeurt?’

De discipelen raken in paniek, net als wij soms doen wanneer het water te hoog lijkt te komen. Jezus slaapt, maar Hij is er wél. Hij is in de boot, midden in de storm.

 
De Heer over de storm

Dan staat Jezus op. “En Hij, wakker geworden, bestrafte de wind en zei tegen de zee: Zwijg, wees stil! En de wind ging liggen en er kwam een grote stilte.” (Marcus 4:39, HSV)
 
In één zin verandert alles. De storm zwijgt. De wind gehoorzaamt. En de discipelen vragen elkaar: “Wie is toch Deze, dat ook de wind en de zee Hem gehoorzaam zijn?" (Marcus 4:41, HSV)
 
Wat geen mens kon, deed Jezus met een enkel woord. De krachten van natuur en chaos gehoorzamen Hem. Hij is niet alleen een leraar: Hij is Heer over de schepping zelf.
 

Geloven betekent niet dat er geen stormen zijn
 
Dit verhaal leert ons dat geloof niet betekent dat je leven rustig blijft. Er kunnen altijd stormen komen waar je soms doorheen moet. Geloof betekent dat je weet Wie er bij jou in de boot zit. Dat je kunt vertrouwen op Zijn aanwezigheid, ook als je Hem niet ziet en het lijkt alsof Hij slaapt.

God zorgt, maar niet altijd op de manier die wij verwachten. Soms brengt Hij de storm tot zwijgen, en verandert de situatie om je heen. Maar soms brengt Hij jou tot rust en verandert Hij de storm in jou.
 
 
De boot, de storm en Jezus
 
In dit verhaal komen drie dingen naar voren die je kunt vergelijken met je eigen leven:
 
En telkens opnieuw vraagt Jezus ons:

“Waarom ben je zo angstig? Heb je dan geen geloof?” (Marcus 4:40, HSV)

Niet als verwijt, maar als uitnodiging: Vertrouw op Mij. Ik ben in de boot. Ik laat je niet alleen.
 

God zorgt, altijd
 
Misschien zit jij nu midden in een storm. Misschien voel je je net als de discipelen: vermoeid, bang en zonder houvast.
 
Weet dan dit: Jezus is in jouw boot. De golven gehoorzamen Hem nog steeds.

En op Zijn tijd zal Hij spreken: “Zwijg, wees stil.” En er zal vrede zijn in jouw omstandigheden, of in jouw hart. Want het houvast dat jij zoekt, heeft jou al lang vast.
 
 
Welke storm in jouw leven roept nu om vertrouwen?

En hoe zou het zijn om, juist daar, te beseffen dat Jezus in jouw boot zit?
 

Geschreven door: Naomi Goedhart