We zitten met een klein groepje op de kerkzolder. Het wordt weer kouder, dus we houden onze jassen aan. Een broeder vertelt zijn verhaal over de kracht van gebed. Hij was ziek. Heel erg ziek, zelfs op de IC gelegen. Hij dacht dat hij dood ging. Maar nu zit hij hier. Het is een wonder, zoveel mensen hebben voor hem gebeden en God zorgde voor hem!


God zorgt. Zorgt God?

Naast dit verhaal staan zoveel andere verhalen. Van gebeden die niet verhoord worden. Verhalen waarin het lijkt dat God niet zorgt. Ken jij ze ook? Vorige maand ging het over Jozef in de gevangenis. Natuurlijk weten we hoe het afloopt. Maar als je midden in de gevangenis, midden in de woestijn bent, is het niet altijd makkelijk om vooruit te kijken.

Ik wil eerlijk zijn. Kijk eens naar jezelf. Stel jij nooit de vraag: waarom? Twijfel je nooit waarom er dingen gebeuren in je leven? Dat je je afvraagt of God je wel echt ziet en voor je zorgt?

Al die twijfelende mensen wil ik vragen om met mij mee te gaan. We moeten de stad uit, de sfeer is grimmig. Er zijn een hoop mensen op de been die niets goeds in de zin hebben. Daar boven op de heuvel staat een kruis. Jezus hangt daar. Bespot, vernederd, geslagen. Verlaten door Zijn vrienden. Verraden. Voel je de grimmige sfeer? De kou die je om het hart slaat. Kijk maar goed. Laat het op je inwerken. Prevel zachtjes de vraag: ‘Waarom?’


Brood en wijn

Onze reis is nog niet klaar. We lopen door de eeuwen heen, langs gevulde tafels. Tot we stil staan in het nu. Bij mij in de kerk, bij jou in de kerk. Een tafel met een wit tafelkleed. Brood en wijn zijn uitgestald. Zie je het voor je? Je broeders en zusters om je heen, vol verwachting van de genade die uitgedeeld wordt. Terugkijkend naar het moment waar we net gestaan hebben. De grootste tragedie, maar ook het grootste wonder in de geschiedenis. Als de dominee het brood breekt, raakt de hemel even de aarde. Het verbindt ons als broeders en zusters met elkaar, door alle eeuwen heen.

God spreidt Zijn handen om ons te laten delen in Zijn genade en liefde. Ik ken jouw verhaal niet. Ik weet niet hoever je bent met je reis. Of je nog maar net in de woestijn bent, of dat de woenstijnreis je ontzettend zwaar valt.  Komt er ooit een einde aan? Met tranen in onze ogen wil ik met jou aan deze tafel zitten. Het brood en de wijn delen,  zodat we samen kunnen stilstaan bij deze God die ons steeds weer voedt. Al begrijpen we Hem soms niet, al valt het leven ons zwaar. Laten we samen het brood delen en de wijn drinken, terwijl we luisteren naar Zijn Stem:


"O, alle dorstigen, kom tot de wateren, en u die geen geld hebt, kom,
koop en eet, ja, kom, koop zonder geld, zonder prijs, wijn en melk.
Waarom weegt u geld af voor wat geen brood is, en uw arbeid voor wat niet verzadigen kan?
Luister aandachtig naar Mij, eet het goede, en laat uw ziel vreugde scheppen in de overvloed."
(Jes 55: 1&2 HSV)



Geschreven door Dineke Gerritsen