Je kent het vast wel. Dat onrustige gevoel van binnen. Is het angst of zijn het misschien zenuwen? Of gejaagdheid of twijfel? Die gevoelens die zorgen dat je niet lekker in je vel zit. Gevoelens die je eigenlijk weg wilt duwen, maar die steeds weer oppoppen bij de minste of geringste tegenslag. Wat als je deze gevoelens met beide ogen aankijkt? Je er niet gevangen door laat nemen, maar ze de ruimte geeft. Ik neem je graag mee in een reis naar rust voor de ziel!

Onze ziel is kwetsbaar. Onze ziel heeft sturing nodig. Hij gaat alle kanten op en vraagt veel aandacht. David wist dit en sprak regelmatig zijn ziel toe. Bijvoorbeeld in Psalm 42 en 43. In deze twee psalmen, die samen één lied vormen, komt deze zin steeds weer opnieuw terug:

“Wat ben je bedroefd, mijn ziel en onrustig in mij. Vestig je hoop op God, eens zal ik Hem weer loven, mijn God, die mij ziet en redt.”(NBV21)

David moedigt zijn ziel aan om zijn hoop op God te vestigen. Hij weet dat het nu wat minder goed met hem gaat. Hij vindt het lastiger dan normaal om God te loven. Hij merkt aan zijn ziel dat hij behoefte heeft aan Gods aanwezigheid. Het lijkt alsof God heel ver weg is. Je kent dat misschien wel. Je wordt zo door de omstandigheden in beslag genomen dat je wel weet dat God bij je is. Maar dat voelen? Dat lijkt heel ver weg te zijn. Je weet niet of dat ooit nog goed komt.


David sprak zijn ziel toe

David weet het ook! Daarom kiest hij ervoor om zijn ziel toe te spreken, maar ook om tot God zelf te spreken. Hij vraagt zich af waarom God hem vergeten is, waarom God hem afwijst.
En dan spreekt hij de bekende woorden:

“Zend uw licht en uw waarheid, laten zij mij geleiden en brengen naar uw heilige berg, naar de plaats waar U woont.” ( Psalm 43:3, NBV21)

Hij weet dat hij eens God weer kan loven, weer kan zingen. Dat doet hij ook in Psalm 62: 2+3 (NBV21):

“Alleen bij God vindt mijn ziel haar rust, van Hem komt mijn redding. Hij alleen is mijn rots en mijn redding, mijn burcht, nooit zal ik wankelen.”


Kerst, de geboorte van Jezus

We leven toe naar kerst. We gedenken in deze tijd weer de geboorte van Jezus. Jezus, hoop voor de volken. Jezus, licht van de wereld. Jezus, de weg,de waarheid en het leven. Jezus is naar de aarde gekomen om redding te brengen. Om ons weer dicht bij God te brengen. Geen afstand meer. Geen God die ver en onbereikbaar is. Nee, God is naast ons, voor ons, achter ons en in ons. Is dat niet een hele mooie wetenschap die we diep mogen laten neerdalen in ons hart, onze ziel?

“Hij heeft ons gered en ons geroepen tot een heilige taak, niet op grond van onze daden, maar omdat Hij daartoe uit genade besloten had. Deze genade was ons al vóór alle tijden gegeven in Christus Jezus.”
2 Timoteüs 1:9 (NBV21)


Hoe gaat het met jou?

We leven in de donkere maanden. Voor veel mensen een lastige periode. Misschien voor jou ook wel. Hoe gaat het met jouw ziel? Wat zou jij tegen jouw ziel willen zeggen om haar weer naar God te brengen? Welke woorden geven jou troost en kracht?


Licht zijn voor een ander

Misschien ervaar je deze tijd niet als een lastige tijd, maar heb jij juist iets te brengen bij een ander. Kun jij een licht zijn voor iemand die het op dit moment moeilijk heeft? Jij mag Gods licht gebruiken en Zijn waarheid om iets te betekenen voor de ziel van een ander. Wat is het kleinste wat jij kan doen? Wat is de eerste stap die jij kunt zetten dichter naar een ander toe en dichter naar God toe?



Geschreven door Corrie van Zwol @groeienbloeicoaching