Heb jij al een noodpakket? ‘We moeten ook cash in huis hebben, dat zeggen ze. Voor als er geen verbinding meer is,
dan moeten we wel geld hebben. Hoeveel zouden we nodig hebben? Vijftig is toch te weinig? misschien wel honderd of tweehonderd.’
Mijn man reageert al bijna niet meer op mijn paniekerige uitlatingen. De ene oproep voor actie is net geweest of er volgt alweer een volgende. We moeten allemaal een noodpakket hebben. Want je weet maar nooit. Langzaam vullen mijn schappen zich weer met pakken water, blikken soep en pastasauzen.


Noodvoorzieningen
Naast water en eten moet je ook een radio hebben, een fluitje, warme dekens, kaarsen of zaklampen. Een noodvoorraad batterijen en dat allemaal op één plek. Niet verspreid over het hele huis maar op een plek waar je er makkelijk bij kan, waar het droog is.
Mijn zoon heeft ooit een wereldradio gekregen dus daarmee zitten we goed. Maar waar ligt dat ding ook alweer? En de batterijen. Zal ik niet gewoon een krat boven neerzetten met alle noodvoorzieningen? Een extra verbanddoos, misschien een pakje paracetamol erbij. Maar is dat dan wel genoeg en hoe lang moet ik dat dan bewaren?
Ik moet eerlijk zeggen, het duizelt me. En ik kan alleen maar aan de vraag denken: ben ik wel goed voorbereid?
Voor hetzelfde geld zit ik me druk te maken over een oorlog en komt er ineens een overstroming.


Vertrouwen!
Paulus roept me tot de orde. Paulus die op een schip zit richting Rome. En zoals we weten kwam dat schip in zwaar weer terecht. Paulus was niet bezig met noodpakketten verzamelen. God had tot hem gesproken en Paulus geloofde Hem. (Hand 27)
Hij vertrouwde God, ondanks de omstandigheden. Er was nog storm, ze waren stuurloos op zee, ze hadden geen idee waar ze waren. Maar God had tot Paulus gesproken en dat was voor Paulus genoeg. Hij wierp niet allerlei tegenwerpingen op, hij luisterde en was gehoorzaam.

Terwijl ik de woorden uit de bijbel lees lijkt het me of Paulus, terwijl hij de mannen op het schip toespreekt, ook mij aanspreekt. Met zijn benen wijd staat hij op het dek, druppels zeewater vliegen om zijn oren. Met de wind in zijn haren kijkt hij mij aan.  
Waarom maak je je druk om dingen die er nog niet zijn? Waarom vertrouw je niet op wat God door Zijn Woord tegen je zegt?

"Wanneer u zult gaan door het water, Ik zal bij u zijn, door rivieren, zij zullen u niet overspoelen. Wanneer u door het vuur zult gaan, zult u niet verbranden, geen vlam zal u aansteken. Want Ik ben de HEERE, uw God. De Heilige van Israël, uw Heiland."
Jesaja 43: 2,3


God zorgt
Ik ben er even beduusd van. Waarom laat ik me meesleuren door de waan van de dag? Waarom laat ik me angst aanjagen voor een niet bestaande toekomst? Waarom maak ik me zorgen terwijl God ons nadrukkelijk oproept om ons geen zorgen te maken? (Fil 4: 6,7)
Ik werd met mijn neus op de feiten gedrukt en Paulus schudt zijn hoofd om zoveel ongeloof.
Maar zeg je dat we ons niet hoeven voor te bereiden? Het is toch goed om voorbereid te zijn. We moeten niet naïef zijn. Komt Jezus je dan zelf redden?
Ik weet het niet. Ik weet niet wat de toekomst brengt. Niemand weet dat.
Het enige wat ik weet is dat ik een Vader heb die beloofd heeft om voor me te zorgen en ik geloof en vertrouw Hem.

Heb ik al een noodpakket?
Jazeker!
Gevouwen handen en een open bijbel. Met dit noodpakket kan ik alles aan.



Geschreven door: Dineke Gerritsen