Een best belangrijk voorwerp heb ik ontdekt. Ik gaf de huissleutel namelijk even uit handen aan mijn zoontje van 7 jaar. Zodat hij zelf de deur open kon draaien. Terwijl ik nog een kleine kinderschare van school naar huis mocht begeleiden. Mijn kleine kinderschare bestond uit mijn dochtertje van 4, en nog 2 oppaskindjes van 4 en 5 jaar. Eenmaal thuis aangekomen bij de achterdeur ontdekten wij dat deze op slot zat…


Na een blik door de ramen vond ik zoonlief met zijn kameraad op de trampoline in de voortuin. Dus ik liep met mijn kleine kinderschare om het huizenblok heen, naar de voorkant en vroeg om de sleutel. Daar kregen we het triomfantelijke antwoord dat de heren deze al door de brievenbus naar binnen hadden gegooid. Nádat ze de deur goed achter zich dicht hadden getrokken.

En daar stond ik.
Letterlijk buitengesloten van mijn huis met mijn eigen kids en oppaskinderen.
Dáár ondervond ik het belang van de sleutel.


Buitengesloten
Want wat heb je aan een huis, aan veiligheid en warmte als je er niet in kan; als je er geen gebruik van kan maken? Wat zijn je beloften aan anderen waard als jij niet in bezit bent van de sleutel die noodzakelijk is om je beloften na te kunnen komen?

Deze dingen heb ik geschreven aan u die gelooft in de Naam van de Zoon van God, opdat u weet dat u het eeuwige leven hebt en opdat u gelooft in de Naam van God. (1 Joh 5:13)
Het geloven in onze Heere Jezus Christus is de sleutel naar het leven met Hem. Door het geloof weten wij dat wij het eeuwige Leven hebben. Het leven door Hem.   

Hoe kunnen wij de grootheid van God vinden, Hem leren kennen in Wie Hij is als wij Jezus Christus niet kunnen aannemen?


Toegang
“Maar allen die Hem aangenomen hebben, heeft Hij macht gegeven kinderen van God te zijn, namelijk die in Zijn Naam geloven (Joh. 1:12)”


Als wij Jezus aannemen als onze Verlosser en Zaligmaker krijgen wij door Jezus de toegang tot het leven met Hem. Hij zegt Zelf, Ik ben de deur. Die door Mij binnengaat wordt behouden. (Joh. 10:9)

Het geloof is een vaste grond van de dingen die je hoopt, en een bewijs (een zeker weten) van de zaken die je niet ziet. Dit is wat Hebreeën schrijft over het geloof. De vaste grond waar hier over geschreven wordt, ligt niet in de standvastigheid van jouw geloof. Het komt niet vanuit jou, dat het leven in Christus zeker is. Dat jouw verlossing zeker is.


Vaste grond
Het zekere weten ligt niet besloten in jouw zekere overtuiging. Dit is of kan aanwezig zijn, absoluut. Maar het is niet sluitend. Jouw zekere weten kan soms even niet zo zeker zijn. Jouw zekere weten kan vragen krijgen of onzeker worden.

De vaste grond, waar jij op hoopt; Is Jezus zelf.
Het bewijs, de zekerheid waar hier over gesproken wordt, is niet jouw zekerheid. Het is Jezus Zelf. Hij is Die vaste grond, daar kan, mag en moet je op hopen; in alles wat je verlangt.
Hij is het bewijs, de Zekerheid; in alles wat nog niet zichtbaar is, wat ons nog te wachten staat. Waar jij je aan vast mag, ik denk zelfs ‘moet’ klampen.

Het geloof in Hem, is onmisbaar in het leven met Hem.
Want Hij is de sleutel, naar het leven vanuit Hem!


Eind goed al goed?
Met het in huis komen is het goed gekomen; ik belde mijn zus die ook in ons dorp woont en voor nood een sleutel in bezit heeft. Zij liet haar dochtertje de sleutel van ons huis brengen. Wij konden veilig naar binnen en bijkomen van de enigszins ingewikkelde thuiskomst.


Soms lijkt onze sleutel in ons geloofsleven ook wel kwijt. Hebben wij geen geloof meer, of durven we niet meer te geloven. Zijn we gebroken en gekwetst en kunnen we niet meer geloven. Hebben we dan mensen om ons heen die ons de Sleutel kunnen brengen? Durven we het hen te vragen?
Of staan we beschikbaar; om de Sleutel bij de mensen die Hem verloren zijn te brengen?


Beide zijn nodig…
Want alleen door de Sleutel; hebben we toegang tot de Bron van het Leven!


Geschreven door: Hanneke van der Schelling

Inschrijven nieuwsbrief

.