In dit blog wil ik een persoonlijk getuigenis met jullie delen. Ik vind het een voorrecht mee te mogen werken met dit project van She Rises. Geweldig om uit te mogen reiken naar vrouwen; om hen te bemoedigen via internet, om met hen te delen wat God mij heeft geleerd in de weg die ik met Hem ga en ook om te leren van anderen die een blog schrijven. Misschien zijn onze levens heel verschillend, maar onze passie is dezelfde: om te mogen vertellen hoe geweldig en vol liefde God is. Nee, ik begrijp Hem niet altijd, maar als ik terugkijk kan ik alleen maar zeggen dat God trouw en waarachtig is. Of we nu vol vreugde op een bergtop staan waar alles helder is en we een prachtig uitzicht hebben, of we zitten in een donker dal en we vragen ons af: ‘hoe ben ik hier terechtgekomen? God waar bent U?’
Ook al hoor ik U niet, toch zal ik U prijzen
Een paar jaar geleden zat ik in zo’n donker dal. Het was een situatie waarin het leek of alles wat ik over God wist, hoe ik Zijn stem kon verstaan, hoe Hij ons leidde op niets was uitgelopen, in stukken gevallen. Een jaar eerder hadden Bert en ik een radicale keuze gemaakt. Voor de tweede keer in ons leven verkochten we al onze bezittingen en gingen opnieuw de zending in, omdat God het zei. Maar deze keer liep het jammerlijk mis. In plaats van vijf jaar – zoals de bedoeling was – kwamen wij al na een jaar terug met alleen maar vier koffers. Volkomen van slag. Twijfelden we aan God? Nee!
In de jaren dat wij Hem kennen en Hem zijn gevolgd wat het ons ook kostte, hebben we altijd ervaren dat we een geweldige God dienen. Wat voor stormen of moeilijkheden er soms ook waren, Hij heeft ons er altijd doorheen geleid, ons genezen, voorzien in wat we nodig hadden en altijd weer hielp Hij ons overeind. Wij weten zeker dat onze God trouw is.
Loof de HEERE mijn ziel, en al wat in mij is Zijn heilige Naam
Loof de HEERE mijn ziel en vergeet niet een van Zijn weldaden – Ps. 103:1-2
Dankbaar zijn als je bedroefd bent?
Wat was er dan aan de hand? In eerste instantie begreep ik het niet… was ik depressief? Ik kon nog geen letter lezen in de Bijbel, voelde me verdoofd. Ja, ik deed alles wat ik moest doen en ging op zondag naar de kerk, maar dat was het dan. Het enige wat wel bij mij binnenkwam was de aanbidding in de kerk. Dan huilde ik de hele tijd en op de een of andere manier voelde ik mij getroost, terwijl het er toch eigenlijk om ging dat ik Hem zou aanbidden. Ik kon amper zingen. Ik wist dat ik mijn ziel moest toespreken om Hem toch te prijzen, net zoals David zijn ziel toesprak. Ik vond
het heel moeilijk en tóch – al kon je het nauwelijks zingen noemen – ik koos ervoor de Heer te prijzen. In die periode was het lied van Mat Redman heel bijzonder voor mij: Tienduizend redenen tot dankbaarheid.
Stilte
Ik zong mee maar nog steeds was het donker in mijn hart. Zelfs na een paar maanden bleef het stil van mijn kant naar God toe, maar ik voelde in die verwarring wel dat Hij erbij was. Hij zei niets. Het was vredig, liefdevol en troostend tegelijk. En dan, op een ochtend leek het alsof een zonnestraal door het donker breekt. Die ochtend besef ik plotseling wat er aan de hand is. Hardop zeg ik:
‘Hebben wij het wel goed gehoord van U Heer? Als dat niet zo is, wat hebben we dan ooit wél goed
van U gehoord? Wij kunnen zo niet verder, want ons hele fundament is aan diggelen. Hoe kunnen we
nu met zekerheid anderen bemoedigen met een woord van U?’
Het is eruit! Dat is dus mijn probleem! Daarom kan ik niet verder. Als dit niet van God was, wat was dan ooit wel van God geweest? Daarom is de Bijbel dicht gebleven en ben ik gaan twijfelen aan de radicale keuzes die we hadden gemaakt om Hem te volgen wat het ons zou kosten.
Het antwoord kwam
Een poosje later heeft God geantwoord. Op een dag belde een vriend ons. Hij wist niets over onze worsteling, maar bad elke dag voor ons. Hij zei het volgende: ‘Ik weet niet wat het betekent, maar de Heer zei vanmorgen tegen mij dat ik je moest bellen en zeggen:
Geef de opdracht die Ik jullie gaf aan Mij terug en dan geef ik jullie nieuwe. Dat was voor mij de ommekeer. God heeft nooit uitleg gegeven over het hoe en waarom van wat er is gebeurd. Hij gaf me wel het antwoord wat het allerbelangrijkste was, zodat ik verder kon en van lieverlee heeft Hij ook mijn ziel genezen.
Hij leidt je er doorheen
Misschien ben jij op dit moment in een donker dal en je weet niet wat je moet doen of waar je heen moet. Het is zwaar en je hebt geen zin om God te prijzen. Maar ik wil je aanmoedigen… laat God niet los! Als je nu niet kan zingen, luister dan naar aanbiddingsmuziek… laat het je ziel overspoelen. Zeg tegen je ziel dat je Hem desondanks wilt prijzen! Je zult ontdekken dat je daarmee de Heer zegent, maar ook dat het je ziel zal raken. Blijf vertrouwen op de Heer, Hij is vlak naast jou in dat donkere dal en écht… Hij leidt je er doorheen.
lees ook: God belooft ons geen rozentuin, maar…
