Jacobus 1: 1-18 Als iemand van u wijsheid tekortschiet, laat hij die dan vragen aan God, Die aan ieder overvloedig
geeft en geen verwijten maakt, en ze zal hem gegeven worden.
Wat een rijke belofte! Bid zonder twijfel…
Bid zonder twijfel
Hoe vaak schieten we niet tekort in wijsheid? Dagelijks. Meerdere keren per dag. Wat is het dan goed om te weten dat we mogen bidden om wijsheid. In gedachten een gebed kunnen en mogen uitspreken, ieder moment van de dag. Als we in een situatie zitten waarin we even niet weten hoe te reageren, dan mag dat korte ‘schietgebed’ er zijn: ‘Heer, geef me wijsheid’. En dan mag je weten dat het je geschonken wordt!
In Lucas 12:12 staat: Want de Heilige Geest zal u in dat uur leren wat u moet zeggen. Bemoedigend, vind je niet?
Maar dan het vervolg in Jacobus: Maar laat hij erin geloof om vragen en daarbij niet twijfelen.
Dat is best een lastige… niet twijfelen. Hangt het dan van ons af en hoe wij ons voelen? Dat zou betekenen dat we in momenten van dalen in ons geloofsleven minder gebedsverhoring van God ontvangen en als we pieken in ons geloof ervaren, we ook meer verhoring ontvangen. Zeg nou zelf, wie twijfelt er niet af en toe?
Dit is gelukkig niet wat Jacobus hier bedoelt. Gebedsverhoring hangt niet af van onze zekerheid of onzekerheid.
Met twijfel bedoelt Jacobus hier: dubbelhartigheid. Het oorspronkelijke woord, DIAKRINOMAI, betekent: innerlijk verdeeld zijn; van twee walletjes eten, heen-en-weer bewegen. Zoals in het volgende vers ook omschreven staat: als de golven van de zee, die door de wind voortgestuwd en op – en neergeworpen wordt. Heen-en-weer tussen vertrouwen en
wantrouwen in God. Zo iemand is niet uit één stuk. Het gaat hier om je toewijding aan God. Niet gebaseerd op je eigen gevoel, want dat is niet betrouwbaar. Maar volledig vertrouwen op God, ook als je gevoel niet meekomt.
Bidden in volledig vertrouwen
Jacobus bedoelt met iemand die twijfelt, iemand die niet volledig toegewijd is aan God. Maar, denk je dan misschien, hoe kan ik dat vertrouwen dan laten groeien? Dat heeft alles te maken met de eerste verzen van dit Bijbelgedeelte. Volharden, volhouden, je oog gericht houden op Jezus. Als je je richt op Hem, iedere dag begint met Hem en een moment voor Hem vrijmaakt en Hem vraagt om volharding, dan zal Hij je die geven. Je zult merken dat Hij in alles
nabij is, en dat Hij je vertrouwen laat groeien. En dan zal het bidden zonder twijfel daaruit voort vloeien. Op de manier zoals Jacobus het bedoelt: bidden in volledig vertrouwen op God en Zijn wil.
Hij weet wat het goede en beste voor ons is, ook als wij daar zelf anders over denken. Als we in dat vertrouwen tot Hem bidden, zal Hij ons gebed verhoren en de wijsheid schenken die we nodig hebben! En dan kom je er achter dat deze woorden, bid zonder twijfel, geen moeilijke opdracht is. Maar een sterke bemoediging. Dat als je in afhankelijkheid bidt tot de levende God, Hij je zal geven wat je nodig hebt. En meer dan dat! Want Hij geeft graag en gul. Hij houdt van je en heeft het beste met je voor.
Richt je op Hem en geniet van dat wat Hij zal geven.
Lees ook: De kracht van gebed
