Je hebt niet altijd de controle over je omstandigheden, maar je kunt wel opkomen voor wat juist is… Abigaïl deed dat.
Abigaïl – vreugde van mijn Vader
U moet niet worden als de mensen die zich niets van God aantrekken. U moet anders worden, door een nieuwe manier van denken. Dan kunt u ontdekken wat God wil. En wat Hij wil, is goed, aangenaam en volmaakt. Romeinen 12:2
Als ik de verhalen uit het Oude Testament lees dan zie ik ze als een film in mijn hoofd. Dat gebeurde een poosje geleden ook toen ik 1 Samuël 25 las… het is een geweldig verhaal over Abigaïl, een intrigerende vrouw. We weten weinig van haar achtergrond, maar één ding is zeker: haar vader moet wel heel blij zijn geweest met haar, want Abigaïl betekent: Vreugde van mijn Vader.
In de Bijbel staat dat zij een wijze vrouw is, een vrouw met inzicht en mooi bovendien. Waarschijnlijk was haar huwelijk met Nabal gearrangeerd, want het verhaal geeft niet de indruk dat het een gelukkig en liefdevol huwelijk is. Over hem staat dat hij een harde, ruwe kerel was, een Kalebiet. Zijn naam betekent: ‘dwaas en koppig,’ en als we het hele hoofdstuk lezen, dan zien we ook dat hij zijn naam eer aandoet.
Het verhaal gaat als volgt… Het seizoen van schapen scheren is aangebroken, het is een feestelijke tijd, vol dankbaarheid, een tijd om gul te zijn. David is nog steeds op de vlucht voor koning Saul en als hij hoort dat Nabal in Carmel is om zijn schapen te scheren, stuurt hij vol vertrouwen tien jongemannen naar Nabal om voedsel voor zijn groep mannen. Hij zegt tegen deze jongemannen om vooral te benadrukken dat zij de herders van Nabal nooit kwaad hebben gedaan, integendeel, zij hebben de kuddes van Nabal altijd beschermd tegen aanvallen van de Amalekieten en nooit hebben zij daar betaling voor gevraagd.
Nabal reageerde heel grof en beledigend op het verzoek van David. Hij weigert ook maar iets van brood of vlees aan David en zijn mannen te geven. Bovendien scheldt hij David uit: ‘David? Wie is dat eigenlijk? Wie is de zoon van Isaï nu helemaal? Tegenwoordig zijn er zoveel slaven die bij hun meesters weglopen, moet ik daarom mijn brood, vlees en water geven aan mannen van wie ik niet eens weet aan wie zij toebehoren?’ Als de tien mannen dit aan David rapporteren, wordt hij heel boos en roept zijn leger van 400 man op om te strijden en Nabal en de zijnen te doden. Intussen gaat een jonge schaapherder van Nabal haastig naar Abigaïl en vertelt haar wat gaande is. Hij dringt er bij haar op aan om iets te doen: ‘U kunt beter snel iets bedenken, want onze meester en zijn hele familie krijgen hier moeilijkheden mee. Hij is zo koppig, er valt met hem niet te praten!’ Blijkbaar is hij niet bang om dit ronduit te zeggen in aanwezigheid van Abigaïl.
Abigaïl komt direct in actie. Ze verzamelt een overvloed aan eten: vijf schapen, brood, wijn, vijgen, rozijnen, graan… voldoende voor het leger van David. Ze vraagt haar man niet om toestemming. Ze weet precies wat ze moet doen om een ramp te voorkomen. Snel stuurt ze haar dienaren vooruit met het voedsel dat op ezels geladen is en kort daarna gaat zij er achteraan. Als zij David ziet, knielt ze voor hem neer en smeekt hem om het leven van haar dwaze en koppige man Nabal en ook zijn dienaren te sparen. Ze voegt daar nog aan toe dat het waarschijnlijk de Heer was die heeft voorkomen dat hij zich zou wreken en schuldig zou zijn aan bloedvergieten, want zij is ervan overtuigd dat de Heer hem en zijn kinderen voor altijd koning zal maken. Dat is de reden waarom zij hem waarschuwt geen wraak te zoeken voor zichzelf, zodat er geen bloed
kleeft aan zijn handen, want de Heer zal hem zeker tot heerser over Israël aanstellen. Tenslotte voegt ze eraan toe: ‘En wanneer de HERE al die wonderbaarlijke dingen voor u heeft gedaan, denk dan nog eens aan mij!’
David is onder de indruk van haar wijsheid en willigt haar verzoek in. Hij trekt zich met zijn leger terug en Abigaïl gaat terug naar huis en naar haar ongelukkige huwelijk. Die avond vertelt ze Nabal nog niet wat ze heeft gedaan, want het is feest en hij is erg dronken. Wanneer ze het hem de volgende ochtend vertelt, krijgt hij een hartaanval en tien dagen later overlijdt hij. Als David hoort dat Nabal dood is, dankt hij de Heer dat Hij door de smeekbede van Abigaïl heeft voorkomen dat David schuldig zou zijn aan moord. David stuurt dienaren naar Abigaïl en vraagt of zij zijn derde vrouw wil worden, naast Michal en Ahinhoam.
Abigaïl is nauwelijks meer genoemd in de Bijbel, maar ze is zéker een voorbeeld voor ons. Ze redde het leven van haar slechte echtgenoot en iedereen die bij hun huisgezin hoorde. Bovendien voorkwam ze dat David zich zou wreken en als toekomstige koning bloed aan zijn handen zou hebben.
Dit staat als voetnoot bij 1 Samuël 25 in de Engelse Amplified Version:.‘Abigaïl, de vrouw die God heeft uitgekozen om rechtvaardig en juist te handelen ook al heeft ze een ongelukkig huwelijk…
Laat het slechte gedrag van iemand anders er nooit toe leiden dat je niet langer toegewijd en genadig wilt zijn Laat de moeilijkheden in je gezin, je omgeving, jou er nooit toe brengen dat je afstand doet van de troon. Daal niet af naar het niveau van jouw omstandigheden, maar til hen op tot het niveau van jouw hoge roeping in Christus.’ Wat ik hier aan toe wil voegen: ‘Abigaïl leefde naar de naam die haar is gegeven – Vreugde van mijn Vader.’
Lees ook: Rachab, de vrouw met een groot geloof
